ساخت دستگاه واقعیت مجازی حیوانات برای آزمایش های شناختی
تاریخ انتشار: ۱۶ اسفند ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۲۷۴۹۲۷
دکتر محمد رضا ابوالقاسمی دهاقانی سرپرست آزمایشگاه فناوریهای مغز در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: یکی از پروژه هایی که در دانشگاه تهران انجام دادیم و ستاد توسعه علوم شناختی از آن استقبال کرد، ساخت دستگاه واقعیت مجازی و نرم افزارهای آن برای انجام آزمایش های مختلف است.
عضو هیات علمی دانشکده مهندسی هوش مصنوعی دانشگاه تهران، با اشاره به آزمایشگاه فناوریهای مغز واقع در پژوهشکده فناوری های همگرا دانشگاه تهران افزود: هدف اصلی این آزمایشگاه در کنار انجام تحقیقات حوزه علوم اعصاب شناختی تولید و تست وسایلی است که با هدف خواندن مغز و نوشتن روی مغز مورد استفاده قرار می گیرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی ادامه داد: از آنجایی که برای انجام آزمایشها احتیاح به وسیله ای داریم تا طیف گسترده ای از آزمون های شناختی برای مدلهای حیوانی فراهم شود توانستیم با استفاده از واقعیت مجازی، دستگاهی را بسازیم که محیط های مختلف واقعی را برای حیوان به صورت مجازی تداعی می کند.
به گفته وی به کمک دستگاه واقعیت مجازی می توانیم با توجه به پاسخ های رفتاری حیوان محیط اطراف او را جهت تعامل حیوان با محیط تغییر دهیم. این قابلیت می تواند زمینه ساز انجام بسیاری از تحقیقات در زمینه علوم شناختی باشد. به عنوان مثال یکی از مهم ترین ویژگی های رفتاری نحوه تعامل با محیط حافظه مکانی است و مدلی که آلزایمری شده می تواند مورد آزمون رفتاری متعددی قرار بگیرد.
سرپرست آزمایشگاه فناوریهای مغز با شرح کاربرد های مختلف واقعیت مجازی گفت: این سیستم علاوه بر دانشگاه تهران در دانشگاه تربیت مدرس در حال بهره برداری است.
وی با اشاره به اهمیت استفاده از این دستگاه و فناوری واقعیت مجازی گفت: موضوع واقعیت مجازی یکی از ترندهای آینده است و پرداختن به سازوکارهای عصبی موضوع واقعیت مجازی نیز به خودی خود حایز اهمیت است؛ با استفاده از این دستگاه ها می توانیم بازخوردهای جدید و متفاوتی بگیریم و رفتارهای مغز را مورد بررسی قرار دهیم.
ابوالقاسمی گفت: توسعه بسیاری از متدهای ثبت سیگنالهای عصبی مانند تصویربرداری مغزی به صورت اپتیکال، ضروت ارایه محرک و بررسی عملکرد مغز در حالت سکون را زیاد کرده است و به این ترتیب دستگاه واقعیت مجازی در این موارد کارا خواهد بود.
وی با بیان اینکه سیستم طراحی شده نمونه خارجی دارد اما جهت کاربردهای آزمایشگاه های مختلف شخصی سازی شده است، گفت:تردمیل طراحی شده این دستگاه جدید است و می تواند علاوه بر هزینه پایین تر به توان مزیت رقابتی دستگاه در نظر گرفته شود.
به گفته وی، تجهیزاتی که برای ساخت استفاده شده است به صورت کامل در ایران قابل دسترسی و می توانیم دستگاه های ساخته شده را بروز رسانی کنیم.
سرپرست آزمایشگاه فناوریهای مغز گفت: از آنجایی که واقعیت افزوده در زندگی آینده نقش مهمی ایفا می کند لازم بود که به این حوزه ورود کنیم؛ یکی از کاربردهای استفاده از واقعیت مجازی، استفاده از آن برای محیط های سرگرمی است؛ توسعه مهارت در حوزه های پزشکی، تمارین جراحی، تحقیقات مربوط به علوم اعصاب و... از کاربردهای این فناوری به شمار می رود.
وی با تاکید بر اینکه واقعیت مجازی زندگی افراد را تحت تاثیر قرار می دهد واین در آینده نیز نمایان خواهد شد؛ گفت: وقتی واقعیت مجازی توسعه پیدا می کند با فضاهایی مواجه هستیم که پیشتر وجود نداشته و احتیاج به تحقیقات گسترده ای در این زمینه داریم و دستگاه تولید شده گامی در این جهت است.
منبع: مهر
کلیدواژه: علوم شناختی تحقیقات علمی دانشگاه تهران هوش مصنوعی مغز هوش مصنوعی معاونت علمی فناوری و اقتصاد دانش بنیان ریاست جمهوری تحقیقات علمی شرکت دانش بنیان صندوق نوآوری و شکوفایی حاکمیت سایبری نوآوری نخبگان تراشه ایالات متحده امریکا وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات فناوری فضایی همراه اول تغییر اقلیم دستگاه واقعیت مجازی دانشگاه تهران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۲۷۴۹۲۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تلنگری جامعهشناختی به بحران آب
به گزارش گروه پژوهش خبرگزاری علم و فناوری آنا، بحران آب در ایران از بزرگترین مشکلاتی است که تمام جوانب زندگی و صنعت را تحت تاثیر خود قرار داده است. دلایلی مانند شرایط آب و هوایی و اقلیمی و سو مدیریت در این حوزه به رخ دادن این بحران دامن زده است.
نرگس آذری (دکتری جامعهشناسی سیاسی) در مقالهای با عنوان «در باب ضرورت یک انقلاب شناختی در جامعهشناسی ایرانی» به این موضوع اشاره میکند که دامنۀ بحرانهای محیطزیستی ایران اکنون به بحرانهای اقتصادی و انسانی رسیده است، برای مقابله با بحران آب، باید برنامههای جدی و جامعی را در سطح جهانی اجرا کرد تا تأمین منابع آبی، کاهش هدررفت آب و افزایش کارایی در استفاده از منابع آبی مورد توجه قرار گیرد.
* گزارش بانک جهانی در راستای خسارت اقتصادی آلودگی هوا
این نویسنده در این پژوهش مینویسد: به گزارش بانک جهانی خسارت اقتصادی آلودگی هوا سالیانه حدود ۸ میلیارد دلار است و به گزارش وزارت بهداشت و درمان، ذرات معلق کمتر از /۲ میکرون علت مرگ ومیر سالیانه ۲۷۰۰ نفر در تهران است. گزارشهای رسمی از ویرانی ۶۰ درصد جنگلهای کشور خبر میدهد به گونهای که در بازه زمانی ۱۳۸۷ تا سال ۱۳۹۷، بیش از یک میلیون و ۴۳۰ هزار هکتار از جنگلهای عمدتاً بلوط دچار خشکیدگی، آفت و تخریب شدهاند.
آذری در ادامه به این مهم اشاره میکند که اکثر شهرهای کشور فاقد سیستمهای تصفیۀ فاضلاب مناسب یا هرگونه تأسیسات تصفیه فاضلاب هستند و در پی عدم مدیریت ۱۶ میلیون تن پسماند عادی تولید شده و ۱۰ میلیون متر مکعب شیرابه در روز، آلودگی آّب و خاک مناطق وسیعی از کشور در حال گسترش است.
* ارتباط کمبود آب با قدرت و سیاست
به زعم این پژوهشگر با وجود خسارات انسانی فراوان مرتبط به انواع آلودگیها و نابودی منابع مشترک ملی، این بحران کمبود منابع آبی بوده است که در سالهای اخیر، توانسته آگاهی و بسیج اجتماعی حول محور منافع گروهی پدید آورد و بیشترین تنشهای مربوط به محیطزیست را موجب شده است.
بحران کمبود منابع آبی در سالهای اخیر، آگاهی و بسیج اجتماعی حول محور منافع گروهی پدید آورد و بیشترین تنشهای سیاسی مربوط به محیطزیست را موجب شداین پژوهشگر بیان میکند که در ایران دو دهۀ اخیر، به دنبال خشک شدن آب رودخانۀ زایندهرود و کم آبی رودخانه کارون و مخالفتهای شدید با پروژههای سدسازی، انتقال آب از سوی بهرهبرداران یا شهروندانی که متأثر میشوند، محیطزیست به عینیترین صورت خود به سیاست و قدرت مربوط شده است.
این استاد جامعه شناسی توضیح میدهد که اعتراضات مربوط به عدم تأمین آب کشاورزی و شرب شهرها و روستاها در فلات مرکزی ایران به امری متداول بدل شده و بهویژه در فصل تابستان به نمادی از ناکارآمدی در فضای مجازی و در رسانههای خارج کشور تبدیل شده است.
* بحران آب و جامعه
آذری در این مقاله مینویسد: با وجود آن که شاید بحرانهای مربوط به هوا و خاک نیز به اندازه آب تأثیرات مهم بر کیفیت زیستگاههای کشور داشته است؛ اما این دسترسی به آب بوده است که با تشکلهای صنفی و شهروندی پشتیبانی شده، توانسته آگاهیهای طبقاتی و سیاسی نسبت به این موضوع را در میان ذینفعان برانگیزد.
این پژوهش به این موضوع اشاره میکند که بحران آب موجب کنشگری گروههای اجتماعی در عرصههای قدرت شده است و تأثیر واضح این امر را میتوان در چالشهای بزرگ اجتماعی و سیاسی پیرامون پروژههای عمرانی مربوط به انتقال آب میان دو عرصه مشاهده کرد.
در پایان باید گفت بحران آب در کشور مسألە آب را به مسألە دسترسی به منابع آبی تبدیل کرده و این دسترسی را با موضوع قدرت مرتبط کرده و بدین ترتیب آن را به امری سیاسی تبدیل کرده است.
* جامعهشناسی محیطزیست
جامعه شناسی محیطزیست بنا به تعریف، مطالعۀ ارتباط میان جامعه و محیطزیست و تأثیراتی است که بر هم میگذارند. در این مطالعات، هدف یافتن پاسخ برای بحرانهای محیطزیستی نیز هست. با این تعریف، جامعهشناسی محیطزیست در واقع به دنبال نوعی جامعهشناسی است که شناخت طبیعت پیرامونی را نیز مدنظر دارد. دوگانهای که لتور به شدت مورد انتقاد قرار میداد.
پارادایم طبیعتگرایی زمانی که به جامعهشناسی میرسد تبدیل به جامعهشناسی محیط- زیست میشود، رویکردی راستگرایانه که به دنبال رابطۀ میان جامعه و محیطزیست پیرامونش است بیآنکه واقعیتِ پیوستگی میان این دو و تأثیر توأمان آن از سیاست و قدرت را نادیده میگیرداین که اساساً انسان و طبیعت را دو چیز جدا از هم بینگاریم تصوری است که موقعیت هستی-شناسانۀ ما در جهان پس از مدرنیته آن را محقق ساخته و علوم مدرن آن را تثبیت کردهاند. این جایگاهِ هستیشناختی موجب ایجاد خطاهای شناختی ما شده است، خطاهایی که بهایش را با بحرانهای کنونی محیطزیستی میپردازیم.
این درحالی است که جامعهشناسی به عنوان تفکری نقاد نتوانسته بر این دوگانۀ ساختگی فائق آید و آن چه با عنوان جامعهشناسی محیطزیست پدید آورده نیز تکرار همین دوگانگی است.
جامعهشناسی محیطزیست جایی است که جامعه و محیط-زیست از هم جدا هستند. نقد اولریش بک به جامعهشناسی محیطزیست را هم در همین راستا میتوان یافت:
در واقع جهت تحلیل جامعهشناسانۀ مسائل زیستبومی، باید یک چارچوب مفهومی را ارائه کنیم که ما را قادر میسازد آنها را به عنوان مسائلی نه مربوط به محیطزیست با دنیای پیرامون ما بلکه بهعنوان مسائلی ببینیم که ناظر به دنیای درونی جامعه است. طبیعت به خودی خود طبیعت نیست، یک مفهوم، یک هنجار، یک مجموعه، یک اتوپیا، یک طرح بدیل است و امروزه بیش از هرچیز چنین است.
پارادایم طبیعتگرایی زمانی که به جامعهشناسی میرسد تبدیل به جامعهشناسی محیط-زیست میشود، رویکردی راستگرایانه که به دنبال رابطۀ میان جامعه و محیطزیست پیرامونش است بیآنکه واقعیتِ پیوستگی میان این دو و تأثیر توأمان آن از سیاست و قدرت را نادیده میگیرد. در این رویکرد، حفاظت از محیطزیست از حذفِ انسان از محیطزیست و مداخلۀ انسان در آن میانجامد بیآنکه قادر به مشاهده تأثیر قدرت و سیاست بر دسترسی به طبیعت باشد. نقطۀ مقابل ِجامعهشناسی محیطزیست، تعبیرِ محیط زیستی ِجامعهشناسی است به گونهای که جز آن ممکن نباشد.
در سوی ِدیگر، اما محیطزیست دیگر در پارادایم طبیعتگرایانه نمیگنجد و تفکر انتقادی جامعهشناسی نیز قادر به حفظ محیطزیستی بودن خود نیست.
* ایجاد یک انقلاب هستی- شناسی و شناختشناسی در جامعهشناسی
در نهایت اینکه نتایج این پژوهش بر موضعی انتقادی استوار است که فراخوانی برای ایجاد یک انقلاب هستی- شناسی و شناختشناسی در جامعهشناسی برای به رسمیت شناختن پیوستگی میان انسان به معنای موجودیت اجتماعی و سیاسیاش و طبیعت به معنای هر آن چه بر کیفیت زندگی و دسترسی به منابع اثرگذار است.
این فراخوان از ضرورت اتخاذ این رویکرد با توجه به وضعیت کنونی جامعۀ ایرانی ِمتأثر از بحرانهای زیست محیطی سخن میگوید و بیش از هرچیز روایت و تاریخی را میسازد که برهههای هستیشناختی معینی را برجسته کرده است. در این تاریخ، طبیعت عاملیتی مهم در شکلگیری چیستی کنونی جامعۀ ایرانی دارد و هم چنان در حال اثرگذاری بر حال و آینده آن است.
گفتنی است این مقاله در ششمین همایش پژوهش اجتماعی در جامعه ایران که توسط انجمن جامعهشناسی ایران اسفند 1402 برگزار شد، ارائه شده است.
انتهای پیام/